નામદાર સુપ્રીમ કોર્ટે જણાવેલ છે કે,બર્ડન ઓફ પ્રૂફ વિષે અમારું માનવું છે કે, જયારે બંને પાર્ટી પુરાવાઓ રજુ કરે ત્યારે બર્ડન ઓફ પ્રૂફ એ પ્રાસંગિક બની જાય છે. તે ત્યારે જ અસરકારક બને છે જયારે કોઈ વ્યક્તિ બર્ડન ઓફ પ્રૂફ અંગે યોગ્ય પુરાવો આપવામાં ફેઈલ જાય. એપેલેન્ટ કોર્ટે એ વાતને ધ્યાને લીધેલ કે, બંને પક્ષો તરફથી મૌખિક તેમજ દસ્તાવેજી પુરાવાઓ રજુ કરવામાં આવેલ છે, જેમાં વાદી તરફેના પુરાવાઓ સ્વીકારવામાં આવ્યા છે જયારે પ્રતિવાદી તરફે આપવામાં આવેલ પુરાવાઓ સ્વીકારવામાં આવેલ નથી. તેથી નીચેની અપેલેન્ટ કોર્ટ દ્વારા એવું તારણ કરવું કે બર્ડન ઓફ પ્રૂફ પહેલા પ્રતિવાદી ઉપર આવે છે કે તેણે સાબિત કરવું જોઈએ કે વાદી હરીતીર્થમનો દીકરો નથી તેની દાવામાં કોઈ અસર થશે નહીં.( પારા ૧૬).

રીલેટેડ પેરેગ્રાફ :

On the question of burden of proof we are of the view that even assuming burden of proof is relevant in the context of the amended provision of Sec. 100, C. P. C., the same would not be relevant when both sides had adduced evidence. It would be relevant only if a person on whom the burden of proof lay failed to adduce any evidence altogether. In the present case both sides had adduced oral as well as documentary evidence and therefore even assuming that it was erroneous for the lower appellate Court to say that the burden of proof lay on the first defendant to prove that the plaintiff was not the son of the Haritheertham, that would not, in our opinion, have any material bearing on the conclusion reached by the lower appellate Court. The appellate Court had considered the oral and documentary evidence adduced on both sides and preferred to accept the evidence adduced on the side of the plaintiff and it also rejected the evidence adduced on the side of the defendants. In fact, reading the judgment of the High Court, we are left with the impression that the High Court thought that it was dealing with the case if it was a first appeal. Therefore, for the reasons given above, the judgment of the High Court cannot be sustained and the same is accordingly set aside. The judgment of the lower appellate Court is restored.(para 16).